Nieuws

>

Roland Thonnon: “Ambitie, warm thuis en kwaliteit”

Roland Thonnon: “Ambitie, warm thuis en kwaliteit”

Algemeen

vr, 3 feb 2023

De ploegen uit de Lotto Volley League zouden niets zijn zonder hun kostbare medewerkers. Dag en nacht staan zij klaar om hun favoriete ploeg uit de nood te helpen. Elke maand lichten wij er iemand uit die even uit de schaduw treedt. Deze keer is dat Roland Thonnon van Volley Haasrode Leuven.

In 1985 zette Roland Thonnon de eerste stappen in het volleybal. “Tot dan was ik alleen bezig met voetbal,” vertelt de Leuvense manager. “De directiesecretaris van de school waar ik lesgaf, zocht een secretaris voor Red Star Leuven, een vrouwenploeg in de studentenstad. Aangezien ik graag actief bezig was en allerlei evenementen organiseerde, polste hij bij mij en zo ben ik in de volleybalwereld getuimeld.”

“De buren van VC Heverlee trainden op de velden naast ons en we hielden er een nauw contact op na. Onder de invloed van toenmalig schepen van sport Carl Devlies werd er gesproken over een fusie. De stad Leuven wou – net als met OHL in het voetbal – zo veel mogelijk inzetten op samenwerkingen binnen de sport en zo ontstond Volley Groot Leuven. Niet veel later sloot ook Haasrode zich bij ons aan en werden we Volley Haasrode Leuven. Zo groeiden we uit van een kleine club aan de kerktoren naar een van de grootste clubs van het land, met 38 ploegen in competitie en twee seniorploegen die op het hoogste niveau actief zijn.”
 
Loopjongen
“De rol van de vrijwilligers in onze club is bijzonder groot. Het is niet omdat je met vrijwilligers werkt dat het er niet professioneel aan kan toe gaan. Wij leggen onze eigen accenten en proberen professioneel te zijn in details. In de voorbije 40 jaar was mijn adagium ambitieus zijn, een warm thuis bieden aan iedereen en kwaliteit geven. Ik denk dat onze club deze waarden hoog in het vaandel draagt en dat dat ook de sterkte is van ons project.”
Thonnon is de “manager” van Leuven, maar die titel dekt de lading niet volledig. “Ooit hebben ze die functie op mij gekleefd, maar eigenlijk ben ik gewoon de loopjongen. Van ’s ochtends tot ’s avonds ben ik bezig met de club. Alle problemen komen bij mij terecht en ik breng iedereen dan in contact met de persoon die het best voor een oplossing kan zorgen. In 2025, na 40 jaar in het Leuvense volleybal, zal ik 71 zijn. Dan mag de verantwoordelijkheid stoppen. Ik zal altijd actief blijven binnen de club en zal mijn levenswerk niet zomaar loslaten, maar het wordt ook tijd om de fakkel door te geven aan de jeugd.”

Na al die jaren is er nog steeds veel plezier om vol aan de slag te gaan. “Ik haal mijn voldoening uit het enthousiasme bij anderen, maar zoek ook naar nieuwe uitdagingen. Daarin heb ik met onder meer Bart De Smet een bondgenoot gevonden. Elk jaar gaan we kijken hoe we onze grenzen een klein beetje kunnen verleggen om zo niet te blijven stilstaan.”
“Ondertussen hebben we bijna alles al meegemaakt: promoties, een goede jeugdwerking, Europees volleybal… Aangezien jeugd voor mij een stokpaardje is, hoop ik dat we ooit nog kunnen toewerken naar een echte jeugdacademie waar je van kleins af een kwalitatieve jeugdopleiding kan afwerken, naast de bestaande structuren als een topsportschool.”
 
Voldoening
Thonnon weet echter als geen ander dat alles staat of valt met geld en dat dat niet onuitputbaar is in het volleybal. “De commerciële aantrekkingskracht voor volleybal is niet zo groot als dat voor andere sporten het geval is. Dat merk je bij gesprekken met sponsors. Daarom proberen wij ook andere pistes uit. De inkom bijvoorbeeld gratis maken. Die toegangsprijs mag geen hinderpaal betekenen. We moeten er in eerste instantie voor zorgen dat mensen genieten, zich amuseren en terugkomen. Hoe meer volk er komt, hoe meer aandacht van buitenaf er voor de sport zal zijn en dat loont op termijn altijd. Daarom is het ook belangrijk dat we twee seniorploegen hebben die in de schijnwerpers staan en waar onze jeugd naar kan opkijken. De eerste ploeg en jeugd mogen geen twee aparte werelden zijn, maar moeten met en voor elkaar werken. Daar heeft iedereen belang bij.”

Het hart op de tong, een passie voor volleybal in Leuven, maar eigenlijk draait het allemaal om één ding. “Het sociaal contact is het allerbelangrijkst. Als ik na een wedstrijddag de cafetaria opkuis met enkele vrijwilligers, dan geeft dat voldoening. We hebben onder elkaar heel wat mooie momenten meegemaakt, maar hebben natuurlijk ook wat tegenslagen gekend. Je drinkt samen iets, lacht even, deelt emoties en werkt samen aan een groter geheel zodat andere mensen daar plezier van hebben.  Bestaat er dan iets mooiers? De wereld zou eens zo mooi zijn, als we allemaal wat meer lachen. Dat is de essentie van sport.”